Awans z pucybuta na milionera blednie przy błyskotliwej karierze, jaką zrobił Wincenty Witos, jeden z kilku ojców założycieli II Rzeczpospolitej, patron 2024 r.
Jak można zmienić demokrację w system autorytarny, przekonaliśmy się już w II RP. Politycy, którzy przejęli rządy pod hasłem uzdrowienia państwa, sami stali się bohaterami afer.
Wojciech Korfanty, którego Sejm w 150. rocznicę urodzin ogłosił patronem roku 2023, był w II RP najważniejszym człowiekiem na Górnym Śląsku. Jako przeciwnik sanacji skończył w więzieniu.
. Korfanty, wspierany przez wszystkie siły polityczne, wykonał gigantyczną pracę mającą na celu wygranie plebiscytu. Wynik z 20 marca 1921 r. nie był jednak zadowalający. Z 1 200 000 głosujących Polskę wybrało 40 proc., a Niemcy 60 proc. Nadzorująca plebiscyt Komisja Sojusznicza nie zdołała się
Według zapisów z 1921 r. urząd prezydenta miał skromne kompetencje. Nie brał udziału w rządzeniu krajem, tylko czuwał nad przestrzeganiem konstytucji i jako arbiter dbał o nadrzędny interes państwa. Jak to się zmieniało przez sto lat?
Odrodzona Rzeczpospolita jako republika parlamentarna.
zbyt wielkie różnice programowe między rywalami, wzmacniane ambicjami personalnymi. Piłsudski skupił więc władzę w swoim ręku. 22 listopada 1918 r. wydał dekret rangi konstytucyjnej, normujący funkcjonowanie głównych organów państwa. Art. 1 głosił: „Obejmuję, jako Tymczasowy Naczelnik
Czym żyli Polacy w 1921 r.
plebiscytu zawiódł oczekiwania Polaków. Za przynależnością do II RP opowiedziała się mniejszość – niecałe 500 tys. z ponad 1 200 tys. głosujących. Ponieważ mocarstwa przygotowały niekorzystny dla Polaków podział spornego terytorium, za zgodą Warszawy, w nocy z 2 na 3 maja 1921 r., wybuchło
Wojna polsko-bolszewicka 1920 r.: fakty i mity.
Po co współczesne polskie kino sięga po historię i jak ją wykorzystuje.
Dobrą okazją do przypomnienia ludzi i dokonań, z których II Rzeczpospolita naprawdę może być dumna, jest ogłoszenie Małgorzaty Kidawy-Błońskiej, prawnuczki prezydenta Wojciechowskiego i premiera Grabskiego, kandydatką Koalicji Obywatelskiej na premiera.
Rok 1989 był jednym z tych momentów w dziejach, kiedy to w Polsce decydował się los Europy.
Rok 1989 przyniósł dziejową zmianę – na skalę porównywalną z rokiem 1918.
opozycji. Miał tego dokonać powołany 27 września 1988 r. na premiera Mieczysław Rakowski, w PZPR uchodzący za liberała. Jego rząd, nie zważając na ideologiczne dogmaty, rozpoczął wprowadzanie gospodarki rynkowej i liberalizowanie systemu. Prężąc muskuły, 1 listopada postawił w stan likwidacji kolebkę
Politycznym wizjom odzyskania niepodległości towarzyszyły różnorodne koncepcje militarne. Najważniejsze wiązały się z osobą Józefa Piłsudskiego.
. – Wszystko to poczniemy dla was, lecz bez was. Na nas zwali się ciężar walki. Czego nie dokaże nasz głos, dokaże siła”. To przekonanie zostało boleśnie zweryfikowane w sierpniu 1914 r. Tomasz Nałęcz *** My, Pierwsza Brygada Legiony to żołnierska nuta,/Legiony to ofiarny stos,/Legiony to
Kto, oprócz Romana Dmowskiego i Józefa Piłsudskiego, najbardziej zasłużył się w dziele odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r. (w porządku alfabetycznym)?
To był efekt zbiorowego wysiłku milionów Polaków. Ale największe zasługi położyli Józef Piłsudski (1867–1935) i Roman Dmowski (1864–1939), dwaj wielcy antagoniści z pokolenia niepokornych, którzy umieli się porozumieć w najważniejszym dla sprawy momencie.
Prezydent Andrzej Duda lubi obsadzać się w roli sukcesora prezydentury Lecha Kaczyńskiego. Po trzech latach na urzędzie widać, jak niewiele ma to wspólnego z rzeczywistością.
bliźniaczym duumwiracie dzierżył Jarosław. Tak było przez całe ich życie. Od najwcześniejszych lat Lech podążał krok za Jarosławem. Prezydentura niczego w tym nie zmieniła. Kiedy w 2008 r. Lech otrzymał od olimpijczyków koszulkę w barwach narodowych z numerem 1 i nazwiskiem Kaczyński, ucieszył się i
Wybory prezydenckie i działania kolejnych osób sprawujących ten urząd zawsze budziły wielkie emocje, udzielające się też ludziom piszącym na ten temat.
wydarzeń. Odcisnęło się to na moich przekonaniach, nawet – kiedy świadom tego subiektywizmu – starałem się go krępować rygorami warsztatu naukowego historyka i politologa. Na ile mi się to udało, rozsądzi już Czytelnik. *** Tomasz Nałęcz, Strażnicy Rzeczypospolitej. Prezydenci Polski w latach 1989–2017, Wydawnictwo POLITYKA, Warszawa 2017, s. 416. Książka dostępna w księgarniach i w sklepie internetowym POLITYKI.
Obydwaj politycy, a jeszcze bardziej ich zwolennicy, nie szczędzili sobie najostrzejszej krytyki, zarzucając nawzajem brak odpowiedzialności i wręcz staczanie się na drogę zdrady narodowej
W 2016 r. minie dziewięćdziesiąta rocznica zamachu majowego. Obalenie legalnego porządku Rzeczpospolitej i stopniowe osuwanie się w rządy dyktatorskie to najbardziej kontrowersyjny, ostatni rozdział w biografii Józefa Piłsudskiego, największego polskiego męża stanu w minionym stuleciu. Dziś szczególnie dający do myślenia.
odpowiednią ich obsadę. Sam nie przyjął godności prezydenta, na którą został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe 31 maja 1926 r. Wskazał prof. Ignacego Mościckiego, którego posłowie i senatorowie posłusznie zaaprobowali już 1 czerwca. Jeden z posłów PPS wypisał na karcie do głosowania nazwisko Zuli
Od czasów ojca tego gatunku literackiego, Plutarcha, żywoty równoległe cieszą się niezmienną popularnością. Zestawienie dokonań dwóch polityków plastyczniej ukazuje ich zalety i wady, lepiej przedstawia czasy, w których żyli. Partyjni propagandziści natomiast sięgają po tę formę, by dowartościować swego lidera.
przypominają Piłsudskiego. Ta historyczna zabawa w biograficzne porównania podsuwa taki oto wniosek: pod piłsudczykowskimi hasłami sanacji państwa Jarosław Kaczyński reanimuje stare endeckie schematy. To ciekawe, jak różne życiowe ścieżki mogą zaprowadzić w to samo miejsce. Tomasz
Zmarł Andrzej Garlicki, znakomity historyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, redaktor POLITYKI.
Wydarzenia w Europie towarzyszące odrodzeniu państwa polskiego w listopadzie 1918 r. potoczyły się w kierunku niezwykle korzystnym dla Polaków. Niewiele jednak brakowało, a rodzimi politycy zaprzepaściliby ten optymistyczny scenariusz.
Politycznym wizjom odzyskania niepodległości towarzyszyły różnorodne koncepcje militarne. Najważniejsze wiązały się z osobą Józefa Piłsudskiego.
Kto, oprócz Romana Dmowskiego i Józefa Piłsudskiego, najbardziej zasłużył się w dziele odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r.?
Politycznym wizjom odzyskania niepodległości towarzyszyły różnorodne koncepcje militarne. Najważniejsze wiązały się z osobą Józefa Piłsudskiego.
To był efekt zbiorowego wysiłku milionów Polaków. Ale największe zasługi położyli Józef Piłsudski (1867–1935) i Roman Dmowski (1864–1939), dwaj wielcy antagoniści z pokolenia